Ölüler Günü ( El Día de Muertos) 💀🌺🌹


 Meksika ve o topraklara ait bir hikayeden bahsetmişken yine aynı topraklara ait bir gelenekten bahsetmesem olmazdı diye düşünerek size; Meksika'nın en önemli geleneği ve benim çok saygı duyup sevdiğim bir gelenekleri olan "Ölüler Günü"nden bahsedeceğim bugün. Ölüler Günü her sene 1-2 Kasım'da Meksika'da kaybettikleri yakınlarını anma günü olarak kutlanır. İnanışa göre, 1 Kasım'da yetişkinler, 2 Kasım'da çocuklar ölülerin dünyasından yaşayanların dünyasına gelecek ve iki dünya arası bir köprü kurulacaktır. Bu gelenek ve inanış pre-hispanik döneme: Aztekler, Toltekler (eski Kolombiya halkı) ve Nahualarlara (eski El Salvador halkı) dayanıyor. Bu toplumların inancına göre ölüler için yas tutmak bir saygısızlıktır. Yas tutmak yerine onların bu ziyaretine eşlik etmek ve eğlenmeyi tercih etmişler. Günümüzde, Meksikalılar bu günde yakınlarının mezarı başında toplanır ve onlara yaşayanların dünyasında en sevdikleri şeyleri sunarak bu anma geleneğini devam ettiriyor. Çok sık Amerika'nın Cadılar Bayramı versiyonu gibi düşünülse de Ölüler Günü çok farklı ve derin bir anlama sahiptir. 



Ölüler Günü'nün temel inanış yukarıda da bahsettiğim gibi;1-2 Kasım gecesi ölülerin dirileceği ve yaşayanların dünyasında gezintiye çıkacağına dayanır. Yerli halk, 1 Kasım gününü bir nevi kaybettikleri yakınları ile buluşma gecesi olarak düşünür. Bu yüzden bu anma gecesi bir şenlik gibi kutlanır. Bütün aile sevdiklerinin mezarında yerel Los Mariachis müzikleri ile sabaha kadar vakit geçirirler. Meksikalılar 1 Kasım'da ölüler için bir sunak hazırlar. Sunağa konulan neredeyse her eşyanın bir sembolik anlamı vardır. Sunak; geleneksel renkli danteller ve küçük çelenklerle süslenir. İlk olarak bu sunağa onların bir fotoğrafını ve mum koyarlar. Bu, gelen ruhun kendini hatırlayabilmesi içindir. Mezarın etrafına mumlar ve sarı kasımpatıları ile sunağa kadar yol yapılır. Bu da ruhların, ölüler dünyasından, yaşayanların dünyasına geldiklerinde yollarını kaybetmemeleri ve doğruca sevdiklerine gelebilmelerini içindir. Eğer mezar çocuk mezarı ise oyuncaklar konulur. 


    Sunak 
Los Mariachis




Bu sunakta ölülere sunulan; Pan de muertos (geleneksel kek), Tequila, Mezcal, Atole (geleneksel Meksika içkileri), Las calaveritas de azúcar (geleneksel kurabiye), kabak tatlıları, çeşitli pastalar, sigara, tuz ve su gibi ikramlar da bulunur. Tuzu, ruhu temizlediğine, suyun ise ölüler dünyasından yaşayanalr dünyasına yolculuğun kolay olmayacağını ve gelen ruhun susamış olacağını tahmin ettikleri için onlara ikram ederler.


Pan de muertos









Las Calaveritas de Azucar











2008'de UNESCO tarafında tanınan bu gün, Meksika'da her yıl festival olarak da kutlanmakta. Geleneksel Ölüler Günü gibi bu festivalde de her şey rengarenk ve canlıdır. Halk birbirinden farklı bir sürü özel kıyafetler giyerek geçit törenlerine katılır. Bu özel kıyafetin adı  ise; Catrinas. Aslında Catrinas, Fransız kadını gibi elbiseler giymiş bir iskelet. Guadalupe Posadas, ölüm kavramını insanlaştırmak ve Avrupa hayranlığına bir eleştiri olarak bu kadını yaratır ve ona "Calavera Garbancera" adını verir. Posadas'ın ünlü sözü de bu karakterinin kaynağı niteliğindedir; " Todos somos calaveras". "Hepimiz iskeletiz".  Bir önceki yazımda anlattığım La Llorana'nın da yine bu gece ortaya çıkıp çocuklarını aradığı söylenmektedir. 

Calavera Garbancera














Evet, bir yazımın daha sonuna geldik. Yazımı bu günü en iyi anlatan film "Coco" yu sizlere önererek bitirmek istiyorum. Umarım yüzyıllardır süre gelen bu naif anma geleneğini siz de beğenmişsinizdir. 

Sevgiler. 

💀




 


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Antik Yunan'da Aşk - Aşk Hikayeleri 4 "Pygmalion ve Galatea"

Resim
Eveet geldik Antik Yunan aşk hikayelerimizin sonuncusuna. Bu seferki hikayemiz mutlu bir sonla ve içinden çıkarılacak önemli derslerle bitiyor. Çok uzatmadan başlayayaım.  Uzun yıllar önce, şuan ki Kıbrıs'ta Pygmalion adında bir heykeltıraş yaşardı. Pygmalion kadınları; kusurlu, sürekli hatalar yapan insanlar olarak gördüğünden kadınlardan nefret eden birisidir. Özellikle yaşadığı çevredeki hayat kadınlarından ve onların yaşantısını ideal olarak bulmadığından kadınları eksik, noksan görmektedir. Her ne kadar birçok kadının ilgisini çekse de onun sanatının ona yeteceğini söyleyerek asla evlenmeyeceği için yemin eder. Kadın ırkına olan bu nefreti ve ettiği yemine rağmen kendini adadığı, hayatının en önemli eseri olan heykeli ironik bir şekilde bir kadın heykelidir.  Pygmalion, heykeli için büyük bir özen ve sabırla çalışır. Bu öyle bir özenli çalışmadır ki sanki insanlığa kusursuz bir kadın nasıl olur göstermek istercesine heykelini çalışır. Ya da belki tam olarak kadınlardan ne...
Devamı

Kalp simgesinin tarihi

Resim
Biraz da bu blog da aşk konuşalım. Bunun vakti gelmişti sevgili okurlar. Aşkı tanımlamak, aşkı anlatmak gibi bir amacım yok. Sizlere aşk temalı birkaç hikayeden söz edeceğim. Ama önce aşkın sembolü kalp simgesinin nereden geldiğini bilmemiz gerekiyor.  Her gün karşılaştığımız, birbirimize sayısız emojisini gönderdiğimiz evrensel romantik aşkın sembolü kalp simgesin nereden geldiğini bir kere bile merak etmişizdir. Ben de ettim. Neden kalbi bu şekilde resmediyoruz ki? Şimdi bu merakımızı sonlandırmanın vakti.  Her hikaye gibi kalp simgesinin hikayesi de Antik Yunan'dan geçiyor. Ege bölgesininde yetişen silphium adlı bitki; baharat, afrodizyak, hastalık tedavisi hatta doğum kontrol amaçlı kullanılan çok önemli bir bitkiydi. Silphium bitkisi Birinci yüzyılda nesli tükense de tohumunun tasvirleri birçok kez resmedilmişti. Bu simgenin ilk kullanıldığı yer Antik Yunan parasıydı. Silphiumun tohumu Eros'un tasvirlerindeki nar meyvesini de andırdığından birçok kez aşkı tanımlamak için ...
Devamı

Savaş

Resim
 Merhaba sevgili arkadaşlar,  Bugün yıl başından beri gündemimiz de olan savaşla ilgili birkaç haber okudum. Haberleri okurken fikirlerimi sizlerle paylaşmak istedim. Dünya'nın ister yakın ister uzak tarihine bakın savaşlar, katliyamlar hep var olmuş durumda. Bu savaşların başlıca sebepleri ise ya toprak ya da ganimet.  Günümüzde ise artık bu sebeplerden doğacak savaşlar kalmadığını, milletler arasındaki savaşların artık topla tüfekle değil de bilimle yapılacağına inanıyoruz. Fakat durum hiç de öyle olmadığını gösteriyor. Medeniyet öncüsü ülkelerin, vatandaşların kafalarını çevirmeyi tenezzül bile etmediği ülkelerde ne canlar alındı. Bu yakın tarih de diyemeyeceğimiz kadar yakın geçen sene, geçen ay, geçen hafta, geçen gün, dün, bugün.  Kime sorsanız yapılanları yanlış, olanları vahşice buluyor, bunların olmasını istemiyor, yaşananları protesto ediyor. Peki bunu istemeyen ve sebep olan kim? ve neden yapıyorlar? Sebep ne olursa olsun kimsenin sadece o coğrafyada doğdu...
Devamı