Ben bir şey izledim 2 - Jumanji (1995)

Bugün, Ramazan bayramının birinci günü. Televizyon kanallarının yayın akışında bayramları çok da güzel programlar veya diziler olmadığından film izlemeye karar verdim. Daha önce nasıl izlemediğime en az E.T. kadar hatta E.T'den daha fazla şaşırdığım bir film buldum; JUMANJİ. E.T.'yi en azından duymuş, eski yapım diye izlemeyi ertelediğim bir filmdi ama Jumanji'yi Kerimcan'nın şarkısına dek inanın duymamıştım. Hatta şarkıda da neyi kastettiğini anlamıyordum "Jumanji de next level belki havan değişir." Aranızda eminim ki daha önceden izlemiş hatta devam filmlerini merakla bekleyenleriniz vardır. Benim bu filmle tanışmam bugüne kısmetmiş.

Jumanji macera türünde bir çocuk-aile filmi. Başrolünde Robin Willams oynuyor. İzlerken tıpkı E.T'deki gibi Amerikan sinemasını bir kere daha tebrik etmek istedim. 1995 yılına göre kullanılan efektler bayağı kaliteli. Gerçekten de bu işe çok değer ve emek veriyorlar. Genelde aksiyon-macera türünü pek sevmem ama Jumanji'nin konusu çok ilgi çekici. Vahşi ormanda geçen bir oyunun, oyunculara gerçekten o vahşi ormanı yaşatması, oyundaki tüm emirlerin de bu çerçevede gerçekleştirilmesini konu olan oyuncuların gerçek dünyadan uzaklaşmasını sağlayan bir oyun. Oyunun kuralları şöyle; öncelikle oyuna başladığınızda onu bitirmeniz gerekiyor. Zar atarak oyunun bitiş noktasına ilerliyorsunuz. Her ilerlediğinizde karşınıza bir yazı ve bu yazıyla gelen size zarar vermeye niyetli vahşi hayvanlar ve insanlar var. Oyun biraz kabus gibi. Zar attıkça karşınıza çıkan bu şeyler oyunu bitirene kadar gitmiyor. Oyunu bitirmeniz için bitiş noktasına gelip o sihirli sözcüğü; JUMANJİ demeniz  gerekiyor. Küçükken izlesem mutlaka oyunu taklit eder arkadaşlarımla oynardım. Bu görevler ve yaşanan olaylar 24 yaşında olduğum için beni pek gerilim ve aksiyona sürüklemedi. Nitekim bir çocuk filmi. Fakat yetişkin olarak izlediğinizde de size keyifli vakit geçirtecek bir film. Ben izlerken çok eğlendim ve güldüm. 

Benim filmde sevdiğim birkaç şey var. Öncelikle aile-çocuk ilişkisi. Despot bir aileye sahip sevgisiz büyüyen bir çocuğun ufak da olsa hayatını görüyoruz filmde. Filmin sonunda ise bunun değiştiğini görmek çok mutluluk verici. İkincisi ise arkadaşlık. Arkadaşlarını bırakmamak ve dostluğa önem vermeyi filmin sonunda Alan'nın tüm arkadaşlarıyla birlikte mutlu olmasını görünce anlıyoruz. 

Jumanji ile ilgili sizlerle paylaşacaklarım bunlar. İzlemediyseniz mutlaka bir bakın tabi benden başka izlemeyen kaldıysa. Daha fazla bir şey söylersem spoilere girecek. Hikaye, kurgu ciddi anlamda dönemine ve dönemimize göre çok başarılı. Sizlere iyi tatiller diliyor ve böyle bir oyun bulursanız oynamamanınızı temenni ediyorum. 

Görüşmek üzere.